Celem obróbki powierzchniowej jest zwiększenie trwałości części maszyn i narzędzi, a zatem obniżenie strat materiałowych, energetycznych i podwyższenie jakości wyrobów. Obróbka powierzchniowa zapewnia wyrobom zwiększenie właściwości mechanicznych, odporności na zużycie ścierne, odporności na oddziaływanie podwyższonych temperatur (żaroodporności i żarowytrzymałości) i oddziaływanie korozyjno-erozyjne. Umożliwia ona zastępowanie wysokostopowych stali lub trudno osiągalnych materiałów – stalami średnio- i niskostopowymi z warstwą powierzchniową, która zmienia w istotny sposób właściwości wyrobu.
Główne zalety azotowania jarzeniowego, w porównaniu z metodą konwencjonalną, to skrócenie czasu azotowania, zastąpienie amoniaku mieszaniną H2 i N2, możliwość regulacji składu fazowego warstw azotowanych, a także obróbka detali o skom­plikowanym kształcie i zachowanie gładkości ich powierzchni. Procesowi temu poddawana jest także stal austenityczna wysokochromowa, która charakteryzuje się znaczą odpornością korozyjną, przy jednoczesnym utrudnieniu procesu azotowania, wynikającym z istnienia na powierzchni tych stali szczelnej warstewki tlenków chromu.