Obróbka elektroerozyjna
Usługi / obróbka elektroerozyjna
Obróbka elektroerozyjna
W trakcie obróbki elektroerozyjnej między elektrodą a powierzchnią przedmiotu obrabianego nie występuje kontakt mechaniczny (styk). Między powierzchnią elektrody, a powierzchnią przedmiotu obrabianego występuje szczelina, która w zależności od warunków może wynosić od 0,01 do 0,8 mm. Usuwanie materiału odbywa się dzięki wykorzystaniu energii elektrycznej w formie okresowych wyładowań iskrowych lub wyładowań w łuku elektrycznym między powierzchnią przedmiotu obrabianego, a narzędziem. Wyładowania zachodzą w dielektrycznym ośrodku roboczym. Ponieważ dielektryk to substancja nieprzewodząca lub bardzo mało przewodząca prąd elektryczny, to możliwości obróbki ograniczone są do materiałów przewodzących prąd elektryczny (elektroda i przedmiot obrabiany). W trakcie wyładowania elektrycznego powstaje kanał plazmowy, wokół którego pojawia się gazowy pęcherz zwiększający swoją średnicę. Lokalny wzrost temperatury (rzędu 14 000 K, czyli ok.13 725°C) powoduje topienie wraz częściowym odparowaniem ograniczonej objętości materiału.
Gdy wyładowanie elektryczne zniknie, spada ciśnienie, co wspiera proces parowania roztopionego materiału (możliwość wystąpienia mikrowybuchów). Zmiany ciśnienia następują gwałtownie. Płynny materiał jest wyrzucany, zastygając w postaci kulek, a jego część krzepnie w powstałym kraterze. Zastygły materiał ma właściwości i strukturę odmienną od tych poprzedzających obróbkę. Kolejne wyładowanie elektryczne generuje się w innym miejscu, które charakteryzuje korzystniejsze warunki do powstania kanału plazmowego i wyładowania elektrycznego. Charakter obróbki elektroerozyjnej nie pozwala na proste i jednoznaczne odniesienie porównawcze do naddatku obróbkowego przy pojedynczym przejściu narzędzia w obróbce skrawaniem. Ilość usuniętego materiału zależy od energii pojedynczego wyładowania. Większa energia zapewnia wyższą wydajność obróbki. Konsekwencją przy wyższej wydajności jest także zwiększona chropowatość. Wyładowania nie następują jednocześnie, stąd m.in. trudno jednoznacznie określić czas trwania obróbki. Materiał obrabiany, materiał elektrody, powierzchnia obrabiana, rodzaj generatora impulsów (parametry jego pracy, w tym prąd, moc, czas trwania impulsu), wpływają na wydajność obróbki, w konsekwencji czas jej trwania oraz jej dokładność i stan warstwy wierzchniej. Poniżej obróbka elektroerozyjna i występujące etapy wyładowania.
Urządzenia
Drążarka CNC Sodick AL40G
- przejazd w osi X – 400 mm
- przejazd w osi Y – 300 mm
- przejazd w osi Z – 270 mm
- dodatkowa oś C – obrót
- maksymalna moc – 80A
- magazyn elektrod – 12 pozycji
- maksymalna ładowność stołu – 550 kg
Drutówka CNC Sodick AC400G Premium
- przejazd w osi X – 400 mm
- przejazd w osi Y – 300 mm
- przejazd w osi Z – 250 mm
- przejazd w osi U – 150 mm
- przejazd w osi V – 150 mm
- maksymalny kąt cięcia – +/- 25 stopni
- maksymalna moc – 40A
- średnica drutu – fi 0,2 mm
- maksymalna ładowność stołu – 500 kg
Przebijarka otworów Sodick K1C
- przejazd w osi X – 200 mm
- przejazd w osi Y – 300 mm
- przejazd w osi Z – 300 mm
- odległość prowadnik-stół – 50-300 mm
- maksymalna moc – 30A
- średnica elektrod – fi 0,3 – 3,0 mm
- maksymalna ładowność stołu – 100 kg
